Czym jest Choroba Osgooda Schlattera?
Chorobą Osgooda-Schlattera nazywamy aseptyczne zapalenie guzowatości kości piszczelowej (jałowa martwica guzowatości piszczelowej ). Jest ono zaliczane do grupy jałowych martwic kości. Rozwija się w obrębie guzowatości kości piszczelowej, która służą jako miejsce przyczepu więzadła rzepki. Na ogół występuje jednostronnie, choć zdarzają się przypadki, gdy mamy do czynienia ze schorzeniem obustronnym.
Choroba Osgooda Schlattera przyczyny
Przyczyny choroby Osgooda Schlattera nie są do końca znane. Przypuszcza się, że u jej podłoża leży proces nazywany aseptyczną martwicą kości, w wyniku którego następuje ograniczone obumarcie tkanki kostnej i częściowo chrząstki. Do tego stanu mogą doprowadzić zaburzenia unaczynienia, których genezy dopatruje się we wrodzonych anomaliach naczyń, niedoborach witamin A, D3 + K2Mk7 lub Mk4, E, naturalnego kolagenu i mikroelementów, zaburzeniach hormonalnych oraz powtarzających się mikrourazach kości. Może do nich dojść choćby w przypadku intensywnych ćwiczeń fizycznych.
U dzieci, szczególnie w okresie wzrostu, więzadła rzepki są szczególnie podatne na powstawanie odkształceń. Ruch nagłego prostowania kolana z mocnego zgięcia powoduje jej oddziaływanie na guzowatość kości piszczelowej, a to może prowadzić do oddzielenia się chrząstki wzrostowej.
Schorzenie występuje 3 razy częściej u chłopców niż dziewczynek. Obserwuje się, że predysponowani do jego wystąpienia są uprawiający niektóre dyscypliny sportowe, np. piłkę nożną lub lekkoatletykę. Narażeni na wystąpienie choroby Osgooda Schlattera są również wszyscy ci, u których regularnie podczas treningów dochodzi do zgięcia kolana powyżej 40 stopni.
Choroba Osgood Schlattera powikłania
Choroba Osgooda Schlattera może prowadzić do powikłań. Jednym z nich jest pojawienie się charakterystycznego zgrubienia pod kolanem. Po jej wystąpieniu pacjent może odczuwać jeszcze przez kilka lat ból podczas wysiłku. W szczególnie ciężkich przypadkach – gdy zmiany martwicze ograniczają ruchomość stawu – może dochodzić do do trwałej deformacji kończyny.
Choroba Osgooda Schlattera leczenie
Chorobę Osgooda Schlattera najczęściej leczy się objawowo poprzez odciążanie i ograniczenie ruchomości kończyny w stawie kolanowym. Wykorzystuje się do tego specjalne aktywne ortezy kolana i opaski na kolano sprawdź tutaj>>. Czas leczenia ortezami i opaskami na ogół powinien być nie dłuższy niż 5- 6 tygodni – chyba że lekarz zadecyduję inaczej.Jest to o wiele lepsza terapia niż powszechne stosowanie unieruchomień gipsowych znacznie wydłużających powrót do aktywności fizycznych. Potem taki stabilizator może posłużyć nam przez długi czas jako profilaktyka.
W zmniejszeniu bólu spowodowanego wystąpieniem choroby pomogą okłady z lodu lub też środki farmakologiczne, a także zabiegi takie jak: jonoforeza, laser wysokoenergetyczny i interferencyjny prąd zmienny. Do leczenia Osgood Schlattera wykorzystuje się również kinesiotaping. Polega on na przylepianiu do ciała specjalnych taśm, które stabilizują i stymulują mięśnie.
W niektórych przypadkach konieczna może być operacja, w wyniku której guz zostanie usunięty.
Choroba Osgood Schlattera ćwiczenia i rehabilitacja
Aby przyspieszyć powrót do zdrowia pacjentów chorujących na Osgood Schlattera, zaleca się wprowadzenie ćwiczeń. Dzięki nim zachowana zostania elastyczność tkanek miękkich w kończynie. Pacjent ma wykonywać ćwiczenia rozciągające mięśnie i powięzie. Odpowiednie ćwiczenia dobierane są indywidualne przez ortopedę i fizjoterapeutę. Mają one na celu również uzyskanie właściwego stosunku pomiędzy siłą mięśni prostujących i zginających kolano.
